Eens een Noorderpoorter, altijd een Noorderpoorter

Die uitspraak heeft Sander Zandvoort wel heel letterlijke genomen! Na zijn bbl-opleiding Verpleegkunde heeft 'ie eerst een aantal jaar in het vak gewerkt. Toch is Sander nu weer terug bij Noorderpoort: maar nu als docent Verpleegkunde.

Route naar Noorderpoort
Dat Sander nu voor de klas staat, is niet zo’n verrassing. Hij is namelijk begonnen op de pabo. ‘Ik was vroeger al van plan om docent te worden. Toch kwam ik er tijdens de pabo-opleiding achter dat dat op dat moment niet bij me paste en ben ik gestopt. Wel heb ik in die periode geleerd dat ik het heel leuk vind om mensen iets bij te brengen.’

Dus, op zoek naar een ander pad. Dat kwam uit op de zorg. En een verhuizing! ‘Ondanks dat de pabo dus niet iets voor mij was, is het wel belangrijk geweest. Daar heb ik namelijk mijn vrouw leren kennen! Ik woonde toen nog in Twente. Zij koos ervoor om haar LIO-stage in Assen te doen en kon daar dan aan de slag, dus verhuisde ik naar Assen. Via-via hoorde ik over leerling plekken bij GGZ Drenthe, dus dat was een mooie kans’.

‘Zo ben ik dus in 2013 bij Noorderpoort in Assen terechtgekomen, voor de bbl-opleiding Verpleegkunde. Die duurde toen nog 4 jaar. Eén dag in de week naar school, en de andere vier aan het werk. Binnen GGZ Drenthe heb ik op verschillende afdelingen gewerkt.’ Na het afronden van de opleiding heeft Sander nog twee jaar op deze plek gewerkt, bij ‘Duurzaam Verblijf Assen’ en de ‘Kliniek voor Verslaving en Psychiatrie’ in Beilen. Een mooie baan, maar qua verpleegtechnische handelingen toch niet helemaal waar Sander naar op zoek was. ‘Ik was daar meer politieagent dan verpleegkundige. In de psychiatrie is het meer praten, en minder handelingen uitvoeren. En daar had ik juist zin in! Toen onze buurvrouw (die in het UMCG werkt) vroeg ik of ik een dagje met haar mee wilde lopen heb ik dat aanbod direct aangenomen.’

Direct aangenomen
‘Tijdens de reguliere bol-opleiding moet je als student op verschillende plekken stagelopen. Onder andere in het ziekenhuis, de ouderenzorg en de GGZ. Omdat ik bbl heb gedaan heb ik die ervaring niet gehad. Ik wist dus totaal niet wat me te wachten stond!’ Het bleek een schot in de roos: na een dag meewerken op de algemene interne geneeskunde bleek het een goede match. Zes dagen later werd Sander aangenomen.

‘Ik moest zoveel leren! Het ziekenhuis was helemaal nieuw. De skills en handelingen heb ik natuurlijk wel allemaal geleerd tijdens de opleiding, maar ik dacht echt: kan ik het nog? Ik moet dit straks op echte mensen gaan doen! Gelukkig kreeg ik zes weken inwerktijd waarin ik alles rustig kon leren.’

'De hele dag klinisch redeneren, oplossingen zoeken, de waardering die je terugkrijgt van de patiënt. Je helpt mensen écht, en je bent nooit uitgeleerd.' 

Terug naar Noorderpoort
En toch stond Sander in 2023 ineens weer in een Noorderpoortgebouw. Nog steeds in hetzelfde vakgebied, maar dan in een hele andere rol. ‘Ik heb inmiddels een gezin met drie dochters en die worden ook wat ouder. Ik wilde graag in het weekend vrij zijn, en meer meekrijgen van hun leven. Ik heb een tijdje bij het  FACT-team Assen van Verslavingszorg Noord-Nederland gewerkt, tot ik na een half jaar de vacature bij Noorderpoort voorbij zag komen. Daar begon dat pabo-dingetje toch weer een beetje te kriebelen.’

‘Ik dacht: dit is mijn kans. Ik ken de school, ik ken de mensen. Ik weet hoe leuk en fijn het daar is. Dus ik heb gesolliciteerd, en werd aangenomen!’

Bekende sollicitatiecommissie
Solliciteren op je oude school, dat doe je ook niet iedere dag. Tijdens zijn sollicitatiegesprek zat Sander tegenover twee oude bekenden. ‘De commissie bestond uit drie personen. En daarvan kende ik er twee. Dat was wel even apart, maar ook waardevol. Ze stelden er goede vragen over, bijvoorbeeld: toen je hier als student zat waren wij jouw docenten. Nu worden we misschien collega’s, dus hoe ga je daar mee om?’

Celine, Sanders oud slb’er en nu collega vult aan: ‘Ik weet nog dat jouw eerste reactie inderdaad was: ja, goede vraag. Je was natuurlijk ook al een hele poos weg. Maar ik kan me voorstellen dat het juist ook wel veilig voelde. Ik zag jou ook totaal niet als die oud-student van toen, maar vooral als iemand met veel ervaring die we hartstikke goed kunnen gebruiken. Recht uit het werkveld, frisse casuïstiek. Je hebt gewoon veel op zak wat je weer door kunt geven.’

‘We komen oud-studenten best vaak weer tegen, ook omdat het hier kleinschalig is. Dan zie je ineens iemand als werkbegeleider een examen aftekenen en denk je: ha, die ken ik nog wel! Dus dat is altijd leuk. Het komt wel eens voor dat iemand nog eens terugkomt om een gastles te geven, maar dat iemand echt als docent terugkeert niet zo vaak. Dus daar zijn we blij mee!’

Op dit moment geeft Sander les in anatomie, pathologie, fysiologie en praktijkgerichte vakken. ‘Uiteindelijk is het bij Noorderpoort als student niet zo heel anders als docent. In al die jaren is het niet zoveel veranderd. Je leert de mensen wel op een nieuwe manier kennen.'

'Daar was ik als student totaal niet mee bezig. Toen dacht ik vooral: pff… niet zoveel zin in die les haha.’

‘Ik heb heel veel aan mijn collega’s, ze helpen me op een heel prettige manier. Ik kan altijd om hulp vragen en ze kijken ook echt met mij mee. Ik merk ook dat ik mijn ervaring vanuit het ziekenhuis goed kan inzetten. Daar komen mijn twee werelden echt bij elkaar. Verhalen uit de praktijk doen het vaak beter dan uit een boek. Toch knaagt het af en toe nog wel hoor, bij de module Ziekenhuis. Ik mis het absoluut wel eens om op de vloer te staan. Wie weet kan ik het in de toekomst combineren: half docent, half verpleegkundige in het ziekenhuis!’