Pieter ging met Erasmus naar Polen. Een week lang lessen volgen van professionals en nieuwe skills leren. Figuursnijden in meloen, tien verschillende soorten bonbons maken en nog veel meer. En dat allemaal met dank aan de asperge!
Dat Pieter de horeca in zou gaan stond – ondanks dat hij zelf nog even twijfelde – eigenlijk al vast. ‘Mijn vader komt uit het wereldje. Hij was kok, en ik hoorde altijd verhalen over hoe leuk dat allemaal was. Ik wilde er eerst niet aan toegeven en hetzelfde gaan doen als mijn vader, maar op gegeven moment moest ik wel.’ Om te kijken of dit vak echt wat voor hem was, heeft Pieter eerst in een restaurant gewerkt. Dat beviel goed, dus de keuze voor de opleiding zelfstandig werkend kok was snel gemaakt. ‘Het is zo leuk om echt dingen te maken. Je hebt een idee in je hoofd, en even later ligt het gewoon op je bord. Er ontstaat echt iets, en mensen worden er vrolijk van.’
Horecafamilie
Niet alleen het leven van zijn vader staat in het teken van horeca, eigenlijk dat van zijn hele gezin. ‘Mijn moeder heeft in de bediening gewerkt, zo hebben mijn ouders elkaar ontmoet. Mijn broer is bartender – dus weer een ander gedeelte van dit vak. Hij vertelde op een dag dat zijn baas een nieuw restaurant was begonnen, maar nog niet veel personeel had. Zo ben ik daar gestart.'
'Fine dining bleek echt mijn ding te zijn. Voorin zit een bier en cocktailbar, in het midden een bistro en achterin zit ‘Achterwerk’, het restaurant. En het is ook nog een techno club. Daar heb ik veel geleerd. Nu werk ik alweer een tijdje bij Bistro XO in Groningen.'
Aspergecompetitie
Omdat de opleiding een combinatie is tussen de theorie en de praktijk, liggen er veel mooie kansen. Soms zijn dat kansen waar je nog nooit eerder van hebt gehoord. Bijvoorbeeld deelname aan een aspergecompetitie. ‘We kregen op school een oproep om mee te doen. Nog nooit van gehoord, die aspergecompetitie. Het bleek een jaarlijks evenement te zijn, in het leven geroepen door een groep Brabanders van in de 60 met een grote liefde voor asperges. Ik dacht: ja, waarom ook niet? Dus met begeleiding van Noorderpoort heb ik daaraan meegedaan. Vijf trainingen gevolgd, heel leuk en leerzaam. We zijn uiteindelijk in de middenmoot geëindigd, maar dat vonden we prima. Een mooie ervaring erbij! Blijkbaar heb ik de docenten daar iets laten zien wat ze aansprak.’
Zin om naar Polen te gaan?
‘Ik werd namelijk niet lang daarna gebeld met de vraag of ik mee wilde doen aan een Erasmus programma. Ik kon er niet lang over nadenken: ze belden op dinsdag, en als ik interesse had moest ik me voor donderdag aanmelden. Een week lang leren van internationale professionals, in het buitenland. Nog een beetje in shock ben ik naar de site gegaan om me aan te melden en drie weken later zat ik in het vliegtuig. Allemaal met dank aan de asperge dus!’
Internationale club
‘Er zouden acht landen meedoen aan dit programma, met twee studenten per land. Toen ik aankwam hoorde ik dat er veel hadden afgezegd dus dat was wel jammer. Uiteindelijk waren we met twee Nederlanders, een Oostenrijker en de rest kwam uit Polen. Nog best een dingetje eerst, want die spraken niet zo goed Engels.’
Naast nieuwe medestudenten, was er natuurlijk ook een nieuw schoolgebouw. ‘Het gebouw was heel groot, en echt in Poolse stijl. Aan de ene kant een beetje grimmig, maar ook wel weer mooi. Een soort luxe bedrijfspand maar toch ook niet.’
Eerste dag: Meloencarving en wijnworkshop
‘Figuursnijden in meloen. Niet mijn sterkste kant, haha. Het is echt priegelwerk, dat doe ik niet zo vaak. Ik kan best met een pincet overweg, maar niet op een meloen. De les werd gegeven door de beste carver van Europa. Echt leerzaam om zo’n meester aan het werk te zien. Daarna kregen we een wijnworkshop. Ook heel interessant om daar meer over te leren. We leerden over tien wijnen. Vier wit, vier rood en twee champagnes. Heel leuk.
We begonnen elke dag om 9 uur, dan hadden we lessen tot 16 uur. Daarna mocht je tot het eten zelf weten wat je deed met je tijd, ze lieten ons best wel vrij. Het was niet verplicht om samen te eten, maar toch wel gezellig. Daarna waren we weer vrij. Waar het dus eerst een beetje jammer was dat er zoveel Polen meededen, bleek het daarna een groot voordeel. Zij kenden natuurlijk alle leuke plekken daar!’
Intensieve lessen
‘De dagen daarna gingen we echt bezig met eten. Het was heel intensief. We hebben veel geleerd over ramen bijvoorbeeld. Een simpel gerecht, maar je kunt er heel veel mee door verschillende technieken en ingrediënten.'
'De school waar we uitgenodigd waren was echt een patisserieschool dus we kregen veel praktijkles. Het zat heel goed in elkaar. We kregen eerst tien verschillende manieren en technieken te zien, en konden daarna zelf keuzes maken. Welke mal, welke kleur enzovoorts. En daarna natuurlijk alles meenemen en opeten!
De docenten waren ook super. Die zeiden ook: mocht je terug zijn in Nederland en vragen hebben, kun je me altijd een bericht sturen dan help ik je. Zo is het ook nog goed voor je netwerk. De vrienden van daar spreek ik nog wekelijks!’
Nooit willen missen
‘Ik had deze ervaring echt niet willen missen. Ik wist eerlijk gezegd niet eens dat Erasmus bestond, maar het was echt vet. Als ik dit eerder wist, had ik ook al iets willen doen in leerjaar 1. Ik vind het echt een aanrader. Je leert zoveel, niet alleen over het vak, maar ook over jezelf. Doen!’
